De Grootpoot

Kabouters worden bijna religieus bejegend.
De verhalen van Wald D., de boeken van Rien P., de sprookjes
die je door je moeder werden verteld en die kabouterpop in je wieg.
Ik ben tot inzichten gekomen. Wald D. was een fantast, Prinsesjes in glazen kistjes met huilende kaboutertjes zijn ook niet  van deze tijd en die kabouterpop stinkt nog steeds naar kots.
De werkelijkheid is er vaak één van bloed, geweld, incest en andere ellende. Waarmee kaboutertjes religieus bejegenen ook wel wat onzinnig geworden is. Daarom heb ik dan ook niets met ze, behalve op m’n bord, mét sperzieboontjes. Vooral de Grootpoot Kabouter.